Czym są konstrukcje stalowe?

Struktury, w których elementy są wykonane ze stali i są połączone spawaniem, nitowaniem lub śrubowaniem. Ze względu na dużą wytrzymałość stali, struktury te są niezawodne i wymagają mniej materiału niż inne typy konstrukcji. Konstrukcje stalowe odznaczają się różnorodnością ich kształtów i ich wyrazistością architektoniczną. Wykonanie i montaż konstrukcji stalowych realizowane są metodami przemysłowymi. Główną wadą konstrukcji stalowych jest podatność na korozję, która wymaga okresowych czynności ochronnych, takich jak nanoszenie specjalnych powłok i farb, zwiększając tym samym koszty serwisu.

Wszechstronność wykorzystania stali

W nowoczesnej konstrukcji, konstrukcje stalowe są stosowane głównie jako elementy wspierające w budynkach i większych konstrukcjach, które różnią się w szerokim zakresie i są projektowane. Przykładami są budynki mieszkalne i użyteczności publicznej (w tym wieżowce), budynki przemysłowe, w szczególności takie zakłady metalurgiczne, jak walcarki i młynki z wielkimi piecami i piecami z otwartym trzonem, zbiorniki magazynowe i zbiorniki gazu, konstrukcje komunikacyjne (wieże radiowe i telewizyjne oraz anteny ) Oraz struktury elektroenergetyczne (elektrownie wodne, cieplne i jądrowe, linie przesyłowe). Inne przykłady obejmują struktury transportowe (mosty, wiadukty kolejowe i autostrady, składy, hangary), rurociągi naftowe i gazowe (zawieszone nad dużymi rzekami, wąwozami i wąwozami), stadiony i pawilony.

Historia konstrukcji stalowych

Konstrukcje stalowe były po raz pierwszy wykorzystywane w budownictwie w latach osiemdziesiątych XIX wieku. W tym czasie opracowano i zastosowano takie przemysłowe metody produkcji żeliwa (stali) jako procesy typu open-hearth, Bessemer i Thomas. Do końca stulecia wybudowano w Rosji i za granicą duże budynki i budowle wykonywane głównie ze stali, wśród nich pawilony z podwieszonymi dachami zbudowanymi na targi Niżny Nowogród, most Brookliński i wieża Eiffla.

W ZSRR szybki wzrost hutnictwa stanowił podstawę dalszego rozwoju i poprawy konstrukcji stalowych. Założono doświadczenie w projektowaniu i budowie konstrukcji, a obszary najbardziej odpowiednie do użytkowania zostały określone. Spawanie łukiem elektrycznym stało się główną metodą łączenia elementów konstrukcyjnych. Znaczące wkłady w tworzenie i rozwój krajowej szkoły konstrukcji stalowej zostały wykonane przez radzieckich naukowców V. G. Szukhov, N. S. Streletskii i E. O. Patón. Standaryzowane konstrukcje stalowe są szeroko stosowane w praktyce budowlanej. Struktury te minimalizują wymagania materiałowe i robociznę w sklepie i zapewniają gotowe do montażu w terenie.